rezonatory głosowe

worki rezonatorowe, worki powietrzne, rozciągliwe uchyłki błony śluzowej w obrębie głowy, służące samcom płazów bezogonowych do wydawania i wzmacniania siły głosu w okresie godowym i po jego zakończeniu. Wewnętrzne lub zewnętrzne, pojedyncze lub podwójne (parzyste), zależnie od gatunku. Nie występują u grzebiuszki ziemnej (Pelobates fuscus), kumaka nizinnego (Bombina bombina), kumaka górskiego (Bombina variegata), ropuchy szarej (Bufo bufo) i żaby zwinki (żaby dalmatyńskiej) (Rana dalmatina). Parzyste wewnętrzne u żaby moczarowej (Rana arvalis), żaby trawnej (Rana temporaria), parzyste zewnętrzne - u żaby śmieszki (Pelophylax ridibundus), żaby jeziorkowej (Pelophylax lessonae) i żaby wodnej (Pelophylax esculentus). Pojedyncze rezonatory na podgardlu u ropuchy zielonej (Bufotes viridis), ropuchy paskówki (Epidalea calamita) i rzekotki drzewnej (Hyla arborea).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: dr hab. Elzbieta Jancewicz

Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Rybacki M. 2018. Klucze do oznaczania płazów Polski. W: S. Głowaciński, P. Sura (red.) Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona: 151-170. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Blab J., Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Głowaciński S., Sura P. (red.) 2018. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.