parzyste worki głosowe, podskórne wewnętrzne u żaby trawnej (Rana temporaria), żaby moczarowej (Rana arvalis), kumaka nizinnego (Bombina bombina) lub zewnętrzne widoczne w postaci dużych kulistych pęcherzy po bokach głowy - u żab zielonych. Zewnętrzne białe lub szare, zależnie od gatunku. Białe lub jasnoszare u żaby jeziorkowej (Pelophylax lessonae), ciemnoszare u zaby śmieszki (Pelophylax ridibundus), zróżnicowane od jasnoszarych do ciemnoszarych u żaby wodnej (Pelophylax esculentus). Rezonatory wewnętrzne lepiej wykształcone u żaby moczarowej niż u żaby trawnej, przez co głos żaby moczarowej jest lepiej słyszalny.
Autor: dr hab. Elzbieta Jancewicz
Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Rybacki M. 2018. Klucze do oznaczania płazów Polski. W: S. Głowaciński, P. Sura (red.) Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona: 151-170. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.
Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Blab J., Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński S., Sura P. (red.) 2018. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.