(prawo ochrony środowiska i
polityka leśna), oznaczają rodzaje siedlisk naturalnych zagrożonych zanikiem, które występują na terytorium, o którym mowa w art. 2 dyrektywy 92/43/EWG i w odniesieniu do ochrony, których Wspólnota ponosi szczególną odpowiedzialność z powodu wielkości ich naturalnego zasięgu mieszczącego się w obrębie terytorium o którym mowa w art. 2 dyrektywy 92/43/EWG;
rodzaje siedlisk naturalnych o pierwszorzędnym znaczeniu są w załączniku I oznaczone gwiazdką (*).

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Dyrektywa Rady
92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory