(inżynieria leśna, hydrologia), zdolność minerałów, gazów, cieczy do rozpuszczania się w wodach podziemnych, do tworzenia roztworów wodnych. Rozpuszczalność poszczególnych substancji jest różna, zależy też od warunków środowiska, w jakich zachodzi ten proces. Rozpuszczalność minerałów i cieczy stosunkowo mało zmienia się pod wpływem zmian ciśnienia, najczęściej wzrasta pod wpływem podwyższenia temperatury, a zwłaszcza stężenia niektórych gazów. W przypadku gazów rozpuszczalność wzrasta ze wzrostem ciśnienia, a maleje wraz ze wzrostem temperatury. Rozpuszczalność jest wyrażana jako stężenie roztworu nasyconego w danej temperaturze i ciśnieniu i podawana w gramach na 100 gramów wody. Miarą rozpuszczalności substancji trudno rozpuszczalnych jest wartość liczbowa iloczynu aktywności.
ang. solubility
Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002
Dojlido J., 1995. Chemia wody. Wyd. Ekonomia i Środowisko. Białystok.
Macioszczyk A., 1987 - Hydrogeochemia. Wyd. Geol., Warszawa, 475 s.
Macioszczyk A., Dobrzyński D., 2002 - Hydrogeochemia strefy aktywnej wymiany wód podziemnych. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 448 s.