rybitwa białoskrzydła

(zoologia leśna,ptaki), (łac. Chlidonias leucopterus, ang. White-winged Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 20-24 cm, rozpiętość skrzydeł 50-56 cm, masa ciała 55-80 g. Podobna do rybitwy czarnej, ale różni się od niej bardziej skontrastowanym ubarwieniem. W szacie godowej cały korpus oraz pokrywy podskrzydłowe czarne, a skrzydła jasnopopielate z białym przednim skrajem, ogon i kuper białe. Dziób i nogi ciemnoczerwone. Młode ptaki w porównaniu z rybitwą czarną mają jaśniejszy wierzch skrzydeł i brunatny grzbiet skontrastowany z białawym kuprem i ogonem. W Polsce gniazduje w bardzo zmiennej liczbie i wyłącznie na kilku stanowiskach (głównie nad Biebrzą i Narwią). Zamieszkuje bagienne doliny rzek i zarośnięte zbiorniki wodne. Gniazdo zakłada na wodzie (pływająca platforma z roślin). Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 18-20 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: głównie owady i inne bezkręgowce. Liczebność w Polsce szacowana na 50-4500 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław