rybitwa białowąsa

(zoologia leśna,ptaki), (łac. Chlidonias hybrida, ang. Whiskered Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 24-28 cm, rozpiętość skrzydeł 57-63 cm, masa ciała 80-95 g. Ubarwienie szare z jaśniej popielatymi skrzydłami. Czarna czapeczka kontrastuje z białymi policzkami. Dziób i nogi ciemnoczerwone. W Polsce dawniej bardzo rzadka, od połowy lat 80. ubiegłego wieku rozpoczęła trwającą do dziś ekspansję, powiązaną zapewne ze zniszczeniem pierwotnych siedlisk tego gatunku w rejonie Jeziora Aralskiego. Zamieszkuje bagienne doliny rzek, zarośnięte zbiorniki wodne. Gniazdo zakłada na wodzie (pływająca platforma z roślin). Gniazduje kolonijnie. W czerwcu składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 18-20 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: owady i ich larwy, rybki, drobne płazy. Liczebność w Polsce szacowana na 800-1350 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław