rybitwa krótkodzioba

(zoologia leśna,ptaki), (łac. Gelochelidon nilotica, ang. Gull-billed Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 35-42 cm, rozpiętość skrzydeł 76-86 cm, masa ciała 180-292 g. Dziób krótki i gruby, całkowicie czarny. Cały wierzch, włącznie z kuprem i ogonem, szary. Lotki pierwszorzędowe zakończone ciemnoszarym paskiem. Zamieszkuje południową Europę i centralną Azję. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: bezkręgowce i drobne kręgowce wodne i lądowe. Rybitwa krótkodzioba nie nurkuje, lecz często poluje na owady nad lądem, a sposobem lotu bardziej przypomina mewy niż rybitwy. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław