(zoologia leśna,ptaki), (łac. Sterna hirundo, ang. Common Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 34-37 cm (w tym wydłużone sterówki w szacie dorosłej 5-8 cm), rozpiętość skrzydeł 70-80 cm, masa ciała 90-165 g. Ubarwienie białe z wyjątkiem popielatego wierzchu skrzydeł i grzbietu. Na głowie czarna czapeczka. Dziób krwistoczerwony z czarnym końcem. W Polsce dość rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje piaszczyste wyspy rzeczne i jeziorne, wybrzeża morskie. Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 21-22 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV i VII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: drobne ryby. Liczebność w Polsce szacowana na 4000-4500 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Dariusz Graszka - Petrykowski
Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław