rybitwa wielkodzioba

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Hydroprogne caspia, ang. Caspian Tern) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 48-55 cm, rozpiętość skrzydeł 96-111 cm, masa ciała 500-760 g. Największa z rybitw, większa od mewy siwej, o masywnej sylwetce z dużym, grubym, czerwonym dziobem. Na głowie czarna czapka z krótkim czubem. Płaszcz popielaty, skrajne lotki z wierzchu ciemnoszare, a od spodu czarniawe. W Polsce regularnie przelotna, czasem też się gnieździ. Zamieszkuje piaszczyste brzegi morskie podczas wędrówek - wody. Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa 1-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 20-22 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VIII-IX. Pożywienie: ryby, rzadziej bezkręgowe wodne. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław