(prawo ochrony środowiska i
polityka leśna), najwyższa
forma sformalizowania (zalegalizowania), zorganizowania i uregulowania (zdefiniowania) pod względem obowiązujących (wiążących) zasad (praw, obowiązków, działania, wykorzystywania w działaniu, odpowiedzialności za działanie): obywateli Polski tworzących Naród, zasobów naturalnych i wszelkiego majątku materialnego i niematerialnego, tj. części zasobów ekonomicznych Ziemi, przywiązanych formalnie (z prawną możliwością określonego przemieszczania) do położonego w Europie terytorium, wyznaczonego granicami tego bytu formalnoprawnego, lub położonych eksterytorialnie (placówki dyplomatycznie).

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Konrad Tomaszewski. Prototyp Encyklopedii leśnej. Materiał niepublikowany.