samotnik

(zoologia leśna, ptaki), (dawniej: brodziec samotny, stalugwa, łac. Tringa ochropus, ang. Green Sandpiper) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 20-24 cm, rozpiętość skrzydeł 39-44 cm, masa ciała 64-112 g. Wierzch ciała brunatny z białymi kropkami. Głowa, szyja i pierś drobno kreskowane. Spód ciała i kuper białe, ogon z 3 czarnymi paskami. W locie spód skrzydeł ciemny. W Polsce rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje wilgotne, podmokłe lasy (łęgi, olsy). Jedyny polski siewkowiec, który gniazduje zakłada na drzewach, najczęściej w starym gnieździe drozda. W okresie IV-V składa 4 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 20-23 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VII-X, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: bezkręgowce, głównie owady wodne. Liczebność w Polsce szacowana na 5-10 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław