sęki

(nauka o surowcu drzewnym), są to wrośnięte w drewno pozostałości po obumarłych i odpadłych lub obciętych gałęziach oraz pędach wyrosłych z pączków śpiących. Sęki stanowią pozostałość po naturalnym oczyszczeniu się drzew lub po odciętych gałęziach. Sęki otwarte zajmują przestrzeń od rdzenia do pobocznicy pnia. W przypadku gałęzi wyrosłych z pączków przybyszowych mają one swoją nasadę pomiędzy kolejnymi przyrostami drewna. Sęki zarośnięte są pozostałościami po gałęziach, z których drzewo oczyściło się naturalnie lub które zostały usunięte podczas podkrzesywania drzew. Sęki z pozostającym fragmentem odłamanej gałęzi nazywamy tylcami. Wyróżniamy sęki: szpilkowe (do 3mm), perłowe (4-7mm), ołówkowe (7-10mm), małe (11-25mm), średnie (26-40mm) i duże (powyżej 40mm). Sęki stanowią wadę, która najczęściej decyduje o obniżeniu jakości drewna i zakwalifikowaniu go do niższej klasy. W zależności od gatunku eliminują one z wyższych klas jakości od 70 do 90% drewna spełniającego warunek wymiaru.