siła uciągu ciągnika

(mechanizacja prac leśnych), jest to siła na kole pomniejszona o opory jazdy ciągnika (opory pokonania wzniesienia i opory toczenia) Możliwa do uzyskania siła na kole w danych warunkach zależy od dwóch czynników, wartości momentu obrotowego na kole ciągnika przekazanego przez jego silnik i możliwości przeniesienia tej siły przez koło na danym podłożu. We współczesnych ciągnikach na niskich biegach zwykle moment obrotowy na kole jest zawsze wyższy od możliwości przeniesienia tej siły przez przekładnie glebową (koło gleba) – przy zbyt dużym obciążeniu koło zacznie się ślizgać i niemożliwa będzie dalsza jazda, mimo że silnik ciągnika mógłby jeszcze więcej uciągnąć. Maksymalna siła uciągu będzie, więc zależeć od iloczynu współczynnika przyczepności podłoża i składowej pionowej ciężaru ciągnika spoczywającego na kołach napędowych. Siłę uciągu lub opory robocze maszyn mierzy się przy pomocy czujników tensometrycznych siły podłączonych do rejestratora komputerowego. Czujnik siły umieszczony jest na linie pomiędzy ciągnikiem, na którym zawieszona jest maszyna, a ciągnikiem pociągowym. Od wartości siły należy odjąć opory jazdy ciągnika ciągnionego.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Józef Walczyk

Publikacje powiązane tematycznie

Bauer F. i kol. 2006. Traktory. Mendelova zemědělská a lesnická univeryita v Brně. Brno.