(urządzanie lasu), obowiązkowe składniki planu urządzenia lasu wymienione są ogólnie w art. 18 ustawy o lasach:
Plan urządzenia lasu powinien zawierać w szczególności:
1. opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, w tym:
a) zestawienie powierzchni lasów, gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz lasów ochronnych,
b) zestawienie powierzchni lasów z roślinnością leśną (uprawami leśnymi) według gatunków drzew w drzewostanie, klas wieku, klas bonitacji drzewostanów oraz funkcji lasów;
2. analizę gospodarki leśnej w minionym okresie;
a) program ochrony przyrody;
3. określenie zadań, w tym w szczególności dotyczących:
a) ilości przewidzianego do pozyskania drewna, określonego etatem miąższościowym użytków głównych (rębnych i przedrębnych),
b) zalesień i odnowień,
c) pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej,
d) gospodarki łowieckiej,
e) potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej.
Szczegółowo składniki planu urządzenia lasu określone zostały w rozporządzeniu ministra środowiska. Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami w skład planu urządzenia lasu wchodzą:
1. opis taksacyjny lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia
2. tabele powierzchni i miąższości drzewostanów
3. zestawienie powierzchni lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia
4. mapa gospodarcza lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia
5. ogólny opis lasów i gruntów urządzanego obiektu
6. zestawienia powierzchni
7. program ochrony przyrody
8. opis celów i zasad trwale zrównoważonej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej
Dla celów porządkowych w „Instrukcji urządzania lasu” oraz w planie urządzenia lasu wyróżnia się kolejne części, w zależności od etapu wykonanych prac projektowych oraz sposobów określania wielkości zadań gospodarczych, w tym:
1. część inwentaryzacyjną, nazywaną w niniejszej instrukcji pracami inwentaryzacyjnymi, dotyczącą danych wynikających z dokonanego na gruncie wyróżnienia i opisania typów siedliskowych lasu, drzewostanów oraz innych elementów niezbędnych do sporządzenia projektu planu urządzenia lasu wraz z programem ochrony przyrody, w tym odpowiednie mapy, syntetyczne opisy, zestawienia zbiorcze i tabele;
2. część analityczną, nazywaną w niniejszej instrukcji pracami analitycznymi, dotyczącą analizy gospodarki leśnej za okres obowiązywania poprzedniego planu urządzenia wraz z wnioskami na okres przyszły oraz analizy stanu zasobów drzewnych wraz z określeniem kierunku ich rozwoju, a także pożądanego stanu na koniec planowanego okresu;
3. część planistyczno-prognostyczną, nazywaną w niniejszej instrukcji pracami planistyczno-prognostycznymi, dotyczącą sformułowania celów oraz zadań ochronnych i gospodarczych, a także sposobów realizacji tych zadań, w tym: wykazy i zestawienia przewidywanych czynności ochronnych oraz gospodarczych, prognozy, symulacje, a także programy wraz z odpowiednimi mapami i syntetycznym opisaniem ogólnym.
Ustawa o lasach art. 18; Instrukcja Urządzania Lasu, CILP Warszawa 2012 cz. I, § 3; § 31 ust. 10