(nauka o surowcu drzewnym), widoczny na pobocznicy pnia lub strzały układ włókien, który znamionują ukośne bruzdy korowiny lub ukośne pęknięcia drewna;
skręt włókien występuje w drewnie wszystkich gatunków drzew, zwłaszcza w przyobwodowej strefie drzew o zaawansowanym wieku; w grupie gatunków iglastych często spotyka się go u sosen natomiast u liściastych w drewnie graba i kasztanowca; mierzy się odchylenie włókien od podłużnej osi pnia (w cm/m lub w procentach).

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Dieter F. Giefing, Witold Pazdrowski