(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), smugi tworzą naturalne lub nawiązujące do naturalnych zadrzewienia w krajobrazie kulturowym otwartym o charakterze leśno-rolnym. Ich cechą charakterystyczną jest liniowy przebieg w terenie. Sąsiadują często z nieregulowanymi rzekami, ale występują również wzdłuż jarów czy dróg polnych, podkreślając ich linię i stanowiąc o atrakcyjności krajobrazu. W otwartym, zantropogenizowanym krajobrazie rolniczym, dla którego charakterystyczne są uprawy wielkopowierzchniowe, istotne jest wprowadzanie i pielęgnacja smug również jako miejsca bytowania zwierzyny drobnej, stanowiącej istotne ogniwo biocenoz. Z tego punktu widzenia najkorzystniejsze są pasy zadrzewień lub zakrzewień o szerokości ok. 10 m, o zróżnicowanej strukturze gatunkowej, wysokościowej i przestrzennej.
Łuczyńska-Bruzda M. 1996. Elementy naturalne środowiska. Politechnika Krakowska, Kraków: ss. 9–13.
Okarma H., Tomek A. 2008. Łowiectwo. Wydawnictwo H2O, Kraków.
Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.