średnica rany i możliwość jej zarośnięcia tkanką przyranną

(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), wielkość rany po odciętej gałęzi jest ściśle skorelowana z tempem jej zarastania tkanką przyranną. W praktyce konserwatorskiej funkcjonują podziały pędów z uwagi na ich średnicę. Znajomość tych danych ważna jest również ze względu na konieczność zabezpieczania ran dużych odpowiednimi środkami chemicznymi. Ogólnie przyjmuje się, że średnica pędu pozostawionego przy krawędzi rany powinna wynosić min. 1/3 średnicy ciętej gałęzi. Postępowanie takie jest związane z koniecznością doprowadzenia w strefę krawędzi cięcia asymilatów warunkujących rozwój kalusa – tkanki przyrannej.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.

Publikacje powiązane tematycznie

Gross W. 2002. European treeworker. Patzer-Verlag, Berlin – Hannover.
Kolařik J. 2000. Péče o stromy ve m?stech. Schola Arboricultura S.R.O. Rosice, Czechy.
Kosmala M. 2007. Cięcie starych drzew liściastych. Uprawa i Ochrona Drzew, 17: 52–64.
Siewniak M. 1989. Zasady cięcia drzew przy ciągach komunikacyjnych. Komunikaty Dendrologiczne, 13: 1–27.