(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), strategie reakcji drzewa wynikają z oddziaływania środowiska (infekcje powodowane przez patogeny, gradacje owadzie), wieku i żywotności. Wymienia się trzy typy strategii: wzrostu, obrony lub przeżycia. W strategii wzrostu widoczna jest przewaga asymilowanej energii nad jej wydatkowaniem (głównie dysymilacją), co umożliwia szybki wzrost. Strategia obrony, uruchamiana w sytuacjach stresowych, polega na zużywaniu zasobów energii do uruchomienia mechanizmów obronnych i regeneracyjnych. W tej sytuacji obniża się dynamika wzrostu drzewa. Długo trwający niekorzystny bilans energetyczny spowodowany np. permanentnym występowaniem sytuacji stresowej powoduje wejście w stan przeżycia. Bilans energetyczny jest szczególnie zmienny w sytuacji cyklicznego oddziaływania na drzewo niekorzystnych czynników środowiskowych. Stały, właściwy dla konkretnego osobnika bilans ustala się do momentu zmiany oddziaływania otoczenia. Następuje wtedy również zmiana bilansu energetycznego, aż ustali się nowy poziom równowagi. Szybkość reakcji drzewa, zwłaszcza przy częstych zmianach poziomu stresorów i ich zróżnicowaniu, jest coraz mniejsza, spowolnieniu ulega działanie systemu obronnego i obniża się odporność na ewentualne kolejne negatywne bodźce.
Siewniak M. 2001. Deficyt energetyczny jako podstawowy problem pielęgnowania drzew ozdobnych. Uprawa i Ochrona Drzew, 7: 5–12.
Szczepanowska H.B. 2001. Drzewa w mieście. Hortpress, Warszawa.
Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.