strefa epikrasu

(inżynieria leśna, hydrologia), strefa występująca w stropie  strefy wadycznej (aeracji) w skałach węglanowych i siarczanowych, gdzie występuje szczególne nasilenie procesów krasowienia i zeszczelinowania górotworu. Umożliwia okresowe magazynowanie wód i szybki ich przepływ, głównie pionowy. Strefa epikrasu w dużym stopniu kształtuje chemizm wód krasowych.
ang. subcutaneous karst zone
 

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002

Publikacje powiązane tematycznie

Motyka J., Pulido-BoschA., Pulina M., 1993 – Wybrane problemy hydrologii i hydrogeologii krasowej w skałach węglanowych. Kras i Speleol. UŚl. 7, 16: 7–22.