sznury jaj

sposób składania jaj charakterystyczny dla ropuch i grzebiuszek. Para osobników w ampleksusie rozkłada sznury krocząc po dnie zbiornika wodnego. Każdy ze sznurów wydobywa się oddzielnie z prawego i lewego jajnika samicy. Zapłodnienie jaj zewnętrzne. Swobodne rozłożenie sznurów zwiększa dotlenienie jaj, a elastyczność sznurów zmniejsza ryzyko drapieżnictwa ze strony ryb. W sznurach kilka-kilkanaście tysięcy jaj. Grzebiuszka ziemna (Pelobates fuscus): pojedynczy sznur, krótki (< 1 m), gruby (1,5-2 cm) lub złożony z 5-10 rzędów jaj, jaja ułożone ciasno i niesymetrycznie, brązowo-czarne. Ropucha szara (Bufo bufo): dwa parzyste sznury, długie (2,5-5 m) i cienkie (1-4 rzędy), jaja 1,5-2 mm, czarne, ciasno upakowane w sznurze, w głebszej wodzie. Ropucha zielona (Bufotes viridis): dwa parzyste sznury, długie (2,5-5 m) i cienkie (1-4 rzędy), jaja 1-1,5 mm, ciemnobrązowe, luźno upakowane w sznurze, często na płyciznach. Ropucha paskówka (Epidalea calamita): dwa parzyste sznury, < 2 m, cienkie (1-2 rzędy), jaja 1,2-1,7 mm, często na podłożu bez roślin.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: dr hab. Elzbieta Jancewicz

Rybacki M. 2018. Klucze do oznaczania płazów Polski. W: S. Głowaciński, P. Sura (red.) Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona: 151-170. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Blab J., Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński S., Sura P. (red.) 2018. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Krzysztofiak A., Krzysztofiak L. 2014. Płazy Polski - przewodnik terenowy. Stowarzyszenie Człowiek i Przyroda, Krzywe.