teoria stresu totalnego

(użytkowanie lasu), przyjmuje się w niej, że oddziaływanie na drzewostany jednego ze stresorów nie jest przyczyną zamierania lasów, które charakteryzują się dużą zdolnością reakcji obronnych; jednoczesne oddziaływanie na drzewa wielu różnych czynników stresujących decyduje o przekroczeniu ich tolerancji na stresory i utracie możliwości obrony przed nimi, prowadząc do zamierania lasów.