(inżynieria leśna, hydrologia), bagna ombrogeniczne wyłącznie zasilane przez wody opadowe, występujące w strefach wododziałowych i w górach; powstają przez zarastanie jezior albo w wyniku zabagnienia płaskiego terenu. Skład florystyczny tych torfowisk jest ubogi, a zbiorowiska roślinne maja budowę kępkowo-dolinkową, co warunkuje stopniowe narastanie torfowiska. Gatunkami dominującymi są: mchy torfowe (Sphagnum), żurawina, modrzewnica zwyczajna, rosiczka okrągłolistna, bano zwyczajne, borówka bagienna, wełnianka pochwowata, wrzosiec bagienny. W końcowym stadium na torfowisko wysokie wkracza bór bagienny z sosna. Wśród torfowisk wysokich wydziela się torfowiska kopułowe (atlantyckie, bałtyckie) i torfowiska kontynentalne.
Bajkiewicz-Grabowska E., 1996 – Hydrologia ogólna. PWN, Warszawa.
Dembek W. (red.), Pawlaczyk P., Sienkiewicz J., Dzierża P., 2004. Obszary wodno-błotne w Polsce. Wyd. IMUZ, Falenty. ss. 76
Ilnicki P., 2002. Torfowiska i torf. Wyd. AR w Poznaniu, Poznań. ss. 606
Jasnowski M., 1975. Torfowiska i tereny bagienne w Polsce. Suplement. [w:] Kac N.J. Bagna kuli ziemskiej. PWN, Warszawa. ss. 475
Komputerowy Bank Danych o Torfowiskach Polski. IMUZ Falenty
Okruszko H., 1960. Gleby murszowe torfowisk dolinowych i ich chemiczne oraz fizyczne właściwości. Rocz. Nauk Roln., seria F, t. 74 z. 1. s. 5-89
Okruszko H., 1977. Rodzaje hydrogenicznych siedlisk glebotwórczych oraz powstających w nich utworów glebowych. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. z. 186. ss. 15-35
Okruszko H., 1992. Siedliska hydrogeniczne, ich specyfika i zróżnicowanie. [w:] Hydrogeniczne siedliska wilgotnościowe. Bibl. Wiad. IMUZ nr 79. s. 5-14
Oświt J., 1991. Roślinność i siedliska zabagnionych dolin rzecznych na tle warunków wodnych. Rocz. Nauk Rol. Ser. D, t. 221. ss. 229.