traszka karpacka (Lissotriton montandoni)

gatunek płaza ogoniastego (Caudata) z rodziny salamandrowatych (Salamandridae). Najmniejsza z polskich traszek. Długość ciała 6,5-10 cm. Samice nieznacznie większe od samców. Charakterystyczne ukształtowanie grzbietu: trzy podłużne fałdy skórne, przechodzące na ogon. Ubarwienie grzbietu w różnych odcieniach brązu. Na brzbiecie jaśniejszy szeroki pas obrzeżony nieregularnymi ciemnymi podłużnymi plamami. Kształt i układ tych plam indywidualnie zmienny i umożliwia identyfikację osobników. Spód ciała jednolity, żółtopomarańczowy, bez plam. Boki plamiste. W okresie godowym barwy samca bardziej intensywne, na grzbiecie niski i gładki fałd skrórny, ogon zakończony nicią ogonową. Gatunek endemiczny. Występuje w Karpatach na wysokości 200-2000 m n.p.m. Poza Karpatami dwie populacje: na Morawach i w Sudetach Wschodnich. Szczególnie liczna w południowo-wschodniej części Polski. Dominuje w zespole traszek w Bieszczadach. Aktywna w nocy. Rozród w niewielkich zbiornikach wodnych. Może godować z innymi gatunkami traszek. Toki przez całą dobę. Rozwój jaj trwa ok. miesiąca, rozwój larw ok. 3 miesięcy. Sporadyczne krzyżówki z traszką zwyczajną. Zasiedla tereny wilgotne, najczęściej lasy z dobrze rozwiniętą warstwą ściółki i runa. W pokarmie na lądzie: ślimaki, dżdżownice, chrząszcze, wije, gąsienice, pająki, a w wodzie: larwy komarów, larwy ochotkowatych, chruścików i drobnych skorupiaków wodnych. Ściśle chroniona, objęta ochroną czynną. Wymieniona w II załączniku Konwencji Berneńskiej oraz w II i IV załączniku Dyrektywy Siedliskowej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski. Figuruje w Polskiej czerwonej księdze zwierząt z takim samym statusem.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: dr hab. Elzbieta Jancewicz

Amphibian Species of the Word 6.0, an Online Reference http://research.amnh.org/vz/herpetology/amphibia/
Atlas płazów i gadów https://www.iop.krakow.pl/PlazyGady/gatunek/7
The IUCN Red List of Threatened Species 2009: e.T22212A9365894. http://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2009.RLTS.T22212A9365894.en

Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa.
Dyrektywa siedliskowa - Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory Dz. U. UE.L. z dnia 22 lipca 1992 r.
Konwencja Berneńska - Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, sporządzona w Bernie dnia 19 września 1979 r. Dz. U. 1996 nr 58 poz. 263
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2016 r. poz. 2183

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W. i Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Blab J., Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.
Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa.
Głowaciński Z., Rafiński J. (red.) 2003. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Warszawa-Kraków.
Głowaciński S., Sura P. (red.) 2018. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Krzysztofiak A., Krzysztofiak L. 2014. Płazy Polski - przewodnik terenowy. Stowarzyszenie Człowiek i Przyroda, Krzywe.

traszka karpacka (Lissotriton montandoni)

Zdjęcia

Rysunki

Tabele

Mapy

Filmy

Pliki

Indeks alfabetyczny:

Indeks tematyczny:

Zgłoś uwagę do hasła

Szybki kontakt