traszka zwyczajna

(zoologia leśna, płazy), (łac. Lissotriton vulgaris) gatunek z rodziny salamandrowatych (Salamandridae). Traszka niewielkich rozmiarów. Długość ciała 7-8 cm, maksymalnie 10-12 cm. Samce nieznacznie większe od samic, inaczej niż u innych polskich płazów. Głowa mała, słabo wyodrębniona. Nie występuje fałd podgardzielowy. Ogon dłuższy od ciała, zakończony szpicem. Kończyny delikatne. Skóra gładka, u samic lekko ziarnista. Grzbiet ciemnobrązowy z ciemnymi plamami. Na głowie ciemne pręgi. Spód ciała jasny w ciemne plamy. W okresie godowym ubarwienie samców bardziej intensywne. Na brzusznym fałdzie płetwy ogonowej jaskrawe smugi pomarańczowa i jaskrawobłękitna. Grzebień regularnie pofalowany, brak przewężenia u nasady ogona. Na brzuchu czerwona smuga. W Polsce występuje na niżu. Zasiedla różne środowiska, również antropogeniczne. Przebywa w pobliżu zbiorników wodnych. Dobrze pływa, na lądzie porusza się niezdarnie. Aktywna w nocy lub po deszczu. Ukrycia dzienne pod kamieniami, korzeniami, wykrotami, kępami mchów. W pokarmie na lądzie: owady, pająki, małe skąposzczety, w wodzie: drobne skorupiaki, larwy owadów, skrzek żab. Wrogowie naturalni dorosłych traszek: ptaki wodne, zaskrońce, żmije, jeże, łasice. Rozród w małych zbiornikach wodnych. Gody zaczyna wcześnie, przy niskich temperaturach. Toki w ciągu dnia w toni wodnej. Wydłużony czas składania jaj, więc dorosłe osobniki długo przebywaja w wodzie. Rozwój jaj trwa dwa tygodnie, rozwój larw 60-70 dni. Występuje zjawisko neotenii. Objęta ochroną częściową. Wymieniona w III załączniku Konwencji Berneńskiej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2014 r. poz. 1348.
Konwencja Berneńska - Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, sporządzona w Bernie dnia 19 września 1979 r. Dz. U. 1996 nr 58 poz. 263.
Czerwona księga gatunków zagrożonych (The IUCN Red List of Threatened Species)

Publikacje powiązane tematycznie

Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Blab J. i Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński Z. i Rafiński J. (red.) 2003. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Warszawa-Kraków.
Aulak W. i Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa.
Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.