trzebież triangulacyjna (Weinkauffa)

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Metoda trzebieży zakładająca, że na powierzchni 1 hektara powinno być około 400 drzew równomiernie rozmieszczonych, z których każde będzie miało odpowiednią przestrzeń życiową. Podstawę teoretyczną stanowiło założenie, że przestrzenie wypełnione koronami można zamknąć w sześciobokach (jak w komórkach plastra miodu), a środki tych wieloboków, gdzie powinny znajdować się pnie, połączone ze sobą tworzą trójkątną więźbę rozmieszczenia drzew, które pozostaną w drzewostanie. Wyznaczenie takich drzew taśmą w drzewostanie (młodniku) nosi nazwę triangulacji trzebieżowej; wyznaczone i oznakowane w ten sposób drzewa powinno sie pielęgnować od najwcześniejszej młodości. Inne drzewa traktowane są jak konieczna osłona gleby, którą redukuje się i usuwa w miarę potrzeb drzew  wybranych, bez względu na ich przynależność do klas biologicznych.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bernadzki E., Ilmurzyński E., Szymański S., 1999. Trzebieże. Poradnik leśniczego. PWRiL. Warszawa. Jaworski A., 2013. Hodowla Lasu. Tom II. Pielęgnowanie lasu. PWRiL. Warszawa.