Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej

Trzebież wolna (Hecka)

(Hodowla lasu, Szczegółowa hodowla lasu), Jedna z historycznych metod trzebieży tzw. trzebież "z wolnej ręki"; realizowana głównie w lasach bukowych i jodłowych, pozbawionych pielęgnacji i w związku z tym reagujących bardzo szybko na zwiększenie przestrzeni życiowej. Opiera się na specyficznej, wprowadzonej przez autora, klasyfikacji drzew: a) drzewa o prostej, długiej, gładkiej strzale (strzała  wyborowej jakości, bezsęczna, dłuższa niż 10 m);  b) drzewa średniej jakości o krótkiej (poniżej 10 m) strzale dobrej jakości;  c) drzewa krzywe i sękate;  d) dwójki (także bliźniaki);  e) rozpieracze;    f) drzewa odroślowe; g) drzewa słabe.  Pierwsze dwie klasy to drzewa gospodarczo wartościowe; technika cięć w trzebieży wolnej polega na oswobadzaniu koron najlepszych drzew w zależności od potrzeb aktualnej sytuacji drzewostanowej. Należy zwracać uwagę na cechy morfologiczne i ochronę przed pojawieniem się odrośli. Początek trzebieży uzależniony jest od ukształtowania  (oczyszczenia pnia) i stosunków przyrostowych; u gatunków liściastych popieranie szybkiego przyrostu zaczyna się w wieku 40-70 lat, gdy pnie są oczyszczone z gałęzi do wysokości 10-15 m, a u iglastych jeszcze później. Heck proponował wyznaczanie trzebieży wolnej latem i jesienią, a ścinkę zimą, z nawrotem cięć co 3-6 lat, a od 70-80 roku życia drzewostanu co 7-10 lat.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bernadzki E., Ilmurzyński E., Szymański S., 1999. Trzebieże. Poradnik leśniczego. PWRiL. Warszawa. Jaworski A., 2013. Hodowla Lasu. Tom II. Pielęgnowanie lasu. PWRiL. Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Puchniarski T.H., 2005. Zabiegi pielęgnacyjne w lasach. Zasady i wskazówki. PWRiL. Warszawa.

Zdjęcia

Rysunki

Tabele

Mapy

Filmy

Pliki

Indeks alfabetyczny:

POPRZEDNI NASTĘPNY

Indeks tematyczny:

POPRZEDNI NASTĘPNY



Zgłoś uwagę do hasła

Maksymalny rozmiar: 5MB
Kontakt

Szybki kontakt