(inżynieria leśna, hydrologia), trzęsawiska występują wyłącznie w strefie przyjeziornej i są jak gdyby pływającym kożuchem przesuwającym się stopniowo od brzegu jeziora ku środkowi. Trzęsawiskiem jest też zarośnięty mchem, turzycami i niektórymi bylinami zbiornik wodny, gdzie pod warstwą kożucha roślinnego, podłożonego warstwą tworzącego się torfu, znajduje się jeszcze woda lub półpłynny osad denny. Synonimem trzęsawiska są: ligawica, grzęzawa, grzęzawica, grzęzawisko, topiel, topielisko, trzęsawa, trzęsawica.
Bajkiewicz-Grabowska E., 2008 – Hydrologia ogólna. PWN, Warszawa.
Dembek W. (red.), Pawlaczyk P., Sienkiewicz J., Dzierża P., 2004. Obszary wodno-błotne w Polsce. Wyd. IMUZ, Falenty. ss. 76
Ilnicki P., 2002. Torfowiska i torf. Wyd. AR w Poznaniu, Poznań. ss. 606
Jasnowski M., 1975. Torfowiska i tereny bagienne w Polsce. Suplement. [w:] Kac N.J. Bagna kuli ziemskiej. PWN, Warszawa. ss. 475
Komputerowy Bank Danych o Torfowiskach Polski. IMUZ Falenty
Okruszko H., 1960. Gleby murszowe torfowisk dolinowych i ich chemiczne oraz fizyczne właściwości. Rocz. Nauk Roln., seria F, t. 74 z. 1. s. 5-89
Okruszko H., 1977. Rodzaje hydrogenicznych siedlisk glebotwórczych oraz powstających w nich utworów glebowych. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. z. 186. ss. 15-35
Okruszko H., 1992. Siedliska hydrogeniczne, ich specyfika i zróżnicowanie. [w:] Hydrogeniczne siedliska wilgotnościowe. Bibl. Wiad. IMUZ nr 79. s. 5-14
Oświt J., 1991. Roślinność i siedliska zabagnionych dolin rzecznych na tle warunków wodnych. Rocz. Nauk Rol. Ser. D, t. 221. ss. 229.