(
uboczne użytkowanie lasu),
wartość opałowa kory (podobnie jak innych paliw stałych), to jej ciepło spalania, pomniejszone o ciepło zawarte w parze wodnej, wydzielanej podczas tego procesu. Wartość ta jest w przypadku kory suchej porównywalna, a niekiedy wyższa (
świerk,
brzoza,
olsza) od wartości opałowej drewna.
Wartość opałowa kory kształtuje się na poziomie ok. 2 tys kJ/kg suchej masy. Przy wilgotności kory = 70%
wartość opałowa kory spada w porównaniu do kory absolutnie suchej około 5 - krotnie. Duża wilgotność odpadów korowania przelegujących w hałdach, ogranicza utylizację kory w kierunku produkcji energii.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Antkowiak L. Wykorzystanie kory niektórych drzew i krzewów. 1997. Wyd. AR, Poznań.