Rok utworzenia 1957, powierzchnia 7584 ha. Położony w województwie wielkopolskim. Siedziba dyrekcji znajduje się w Jeziorach. Obejmuje fragment krajobrazu polodowcowego z typowymi formami ukształtowania: morenami, ozami, drumlinami i licznymi jeziorami otoczonymi lasami. Zajmują one ponad 60% powierzchni parku. Są to dąbrowy, bory sosnowe i mieszane. Na terenach wilgotnych i zabagnionych występują olsy i lasy łęgowe z wiązami i jesionami. Cechą krajobrazu polodowcowego jest również występowanie roślin reliktowych, np zimoziołu północnego. Wpływ łagodnego klimatu atlantyckiego powoduje, że rosną tu też rośliny ciepłolubne, na przykład chroniony wiciokrzew pomorski. Spośród 220 gatunków ptaków zamieszkujących park występuje rzadka kraska i bielik. Znacznie częściej spotykany puszczyk jest symbolem parku.
Autor: dr inż. Wojciech Gil