wrotki glebowe

(Gleboznawstwo leśne), wrotki (Rotifera) są mikroskopijnej wielkości (od 0,03 do 4 mm, przeciętnie 1 mm) i wykazują bardzo duże zróżnicowanie. Najliczniej występują w wodach, mniej liczne w glebach w której związane są z wodą glebową, zwłaszcza ściółek i próchnicy. Poruszają się pływając w cienkiej błonce wody glebowej. Opisano około 1500 gatunków wrotek, z czego około 150 zalicza się do form glebowych. Przeciętna liczebność wrotek wynosi 25 000 na 1 m², a najliczniejsze przypadki notowano w powierzchniowych poziomach gleb lasu dębowego i bukowego – około 500 000. Większość gatunków wrotek żywi się resztkami organicznymi, czasem glonami i grzybami, bywają też drapieżne. Znaczenie wrotek w rozkładzie materii organicznej jest mało poznane.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Górny M. 1975. Zooekologia gleb leśnych. PWRiL.
Uggla H., Uggla Z. 1979. Gleboznawstwo leśne. PWRiL.

Publikacje powiązane tematycznie

Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.
Uggla H., Uggla Z. 1979. Gleboznawstwo leśne. PWRiL. Warszawa.
Górny M. 1975. Zooekologia gleb leśnych. PWRiL.
Górny M., Grum L. 1981. Metody stosowane w zoologii gleby. PWN.
Paul E.A., Clark F.E. 2000. Mikrobiologia i biochemia gleb, Wydawnictwo UMCS, Lublin.