(botanika leśna, drzewa i krzewy leśne), (Myricaria) rodzaj z rodziny tamaryszkowatych (Tamaricaceae) obejmujący około 10 gatunków w Europie i Azji. W Polsce jeden
gatunek. Wreśnia pobrzeżna (Myricaria germanica (L.) Desv). Półkrzew do 3 m wysokości. Pędy boczne nie drewnieją i wraz z osadzonymi na nich liśćmi opadają jesienią. Pędy drewniejące długie, cienkie i wyprostowane, na przekroju poprzecznym koliste, żółtawobrązowe, od strony nasłonecznionej czerwonawe, pokryte sinym nalotem woskowym. Pąki ciemnobrązowe, małe, jajowate, na wierzchołku tępe, odstające od pędu i podparte 1 uschniętą, szydlastą łuską.
Rdzeń gąbczasty, pomarańczowy. Liście igiełkowate, do 3
mm dł., sinozielone, z bardzo drobnymi, białymi gruczołkami żywicznymi. Kwiaty w szczytowych gronach, drobne, bladoróżowe, rozwijają się od czerwca do sierpnia. Owoce – małe torebki, częściowo utrzymujące się do zimy. Zasięg –
góry południowej i częściowo środkowej Europy oraz Norwegii, centralnej Szwecji i północno-zachodniej Finlandii. Na terenie Polski liczne stanowiska znajdują się w Karpatach, a pojedyncze u ich podnóża oraz w dolinie górnej Wisły i jej dopływów. Żwirowiska wzdłuż górskich rzek i potoków.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Władysław Danielewicz