(nauka o surowcu drzewnym), mianem wyboczenia określa się zjawisko polegające na tym, że pręt prosty, ściskany osiowo, pozostaje prosty dopóty, dopóki siła ściskająca nie przekroczy pewnej wartości krytycznej (Pkt). Przekroczenie tej wartości powoduje utratę prostoliniowego kształtu i wygiecie pręta.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Krzysik F. 1974. Nauka o drewnie. PWRiL, Warszawa