wybór metody i realizacji przydomowej oczyszczalni ścieków

(inżynieria leśna, budownictwo leśne), podstawowymi czynnikami wpływającymi na wybór metody i sposobu realizacji przydomowej oczyszczalni ścieków są: istnienie lokalnej sieci kanalizacyjnej i możliwość podłączenia się do niej; powierzchnia działki przeznaczona na oczyszczalnię, jej położenie w stosunku do budynku oraz spadek terenu; występowanie w sąsiedztwie studni i odległość od niej; rodzaj gruntu, jego przepuszczalność, kapilarność; poziom zwierciadła wody gruntowej; rodzaj odbiornika (grunt, rów, rzeka, jezioro, własny staw) oraz odległość od niego; koszty realizacji i obsługi. Możliwość wykonania przyłącza do lokalnej sieci kanalizacyjnej rozpatrywana jest w aspekcie ekonomicznym porównania kosztów jednorazowego poniesienia opłat za wykonanie przyłącza i comiesięcznych opłat za odprowadzone ścieki lub opłat za opróżnianie zbiornika nieczystości z kosztami jednorazowymi związanymi z realizacją oczyszczalni i „utraty” części powierzchni działki. Rozwiązania techniczne poszczególnych typów oczyszczalni wymagają większej lub mniejszej powierzchni terenu, co wynika z rozmieszczenia urządzeń w pionie czy też w poziomie. Oczyszczone ścieki muszą być odprowadzone do środowiska w odległości większej niż 30 m od studni. Przy mniejszej odległości trzeba stosować oczyszczalnie, z których wylot powinien być umieszczony w odległości wymaganej przepisami prawa (np. oczyszczalnie kontenerowe) z odprowadzeniem do wód powierzchniowych. Poziom wody gruntowej ma znaczenie w przypadku, gdy ścieki po oczyszczeniu trafiają bezpośrednio do gruntu, co w połączeniu z właściwościami tego gruntu może spowodować szybkie przedostanie się (jeszcze niedokładnie oczyszczonych) ścieków do wód gruntowych, stwarzając zagrożenie ich skażenia. Cechy gruntu występującego w podłożu decydować będą o konieczności stosowania dodatkowych warstw wspomagających oczyszczanie lub izolujących (spowalniających przepływ).