(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), do końca XIX wieku uważano, że
wysadziny powstają w wyniku zwiększenia się objętości wody zamarzniętej w porach gruntu. Jak wiadomo, podczas krystalizacji wody następuje powiększenie jej objętości o 9,1%, przy jednoczesnym zmniejszeniu gęstości o 8%, co nie może być przyczyną powstawania wysadzin, które dochodzą do 0,5 m.
Wysadziny powstają wskutek tworzenia się w zamarzającym gruncie soczewek lodu. Obserwacje i badania wykazują, że
wysadziny powstają tylko wtedy gdy: ujemna
temperatura powietrza utrzymuje się dość długo,
grunt podłoża należy do rodzaju gruntów wysadzinowych,
grunt podłoża jest bardzo wilgotny i
zwierciadło wody gruntowej zalega dość płytko.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
S. Pisarczyk. 2001. Gruntoznawstwo inżynierskie. PWN Warszawa.