(Ekologia lasu, środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów), nadmierna intensywność promieniowania świetlnego może powodować u drzew (zwłaszcza u wrażliwych osobników wyrosłych pod okapem) niszczenie pigmentów (chloroza), uszkodzenie tkanki miękiszowej oraz obniżenie wydajności asymilacji (fotoinhibicja). Efekty te nasilają się przy ekstremalnych temperaturach, suszach i niedostatku soli mineralnych. Drzewa bronią się przed skutkami nadmiernej insolacji, zwiększając w liściach zawartość ochronnie działających poliamidów i glikoproteidów oraz barwników ochronnych z grupy flawonoidów i izoflawonów. Reakcją na zbyt wysokie natężenie promieniowania świetlnego jest również wzmożona produkcja wosku i kutneru oraz kseromorfizm liści.
Jerzy Modrzyński (z wykorzystaniem: Larcher W. 2003. Physiological plant ecology. Springer Verlag, Berlin-Tokyo;
Kopcewicz J., Lewak S. (2002): Fizjologia roślin. PWN, Warszawa)
Kopcewicz J., Lewak S. (2002): Fizjologia roślin. PWN, Warszawa;
Larcher W. 2003. Physiological plant ecology. Springer Verlag, Berlin-Tokyo);