wytrącanie - strącanie, wypadanie

(inżynieria leśna, hydrologia), proces zachodzący w wodach powierzchniowych i podziemnych, kształtujący ich chemizm, polegający na przejściu substancji rozpuszczonych w formę stałą (osad, minerał). Bezpośrednią przyczyną tego zjawiska mogą być zmiany warunków fizycznych (np. temperatury, ciśnienia), chemicznych (np. pH, Eh, mineralizacji, zakłócenie równowagi wodno-gazowej), a nawet rozwój określonych mikroorganizmów. Wytrącanie minerałów z wód podziemnych zachodzi najczęściej w sytuacji, gdy woda osiągnie stan nasycenia względem wytrącającego się minerału (wskaźnik nasycenia roztworu, wskaźnik nasycenia skały wodą). W wyniku wytrącania minerałów z wód podziemnych może następować cementacja osadu ograniczająca krążenie wód oraz następują zmiany chemizmu wód. Przy ocenie kierunku przebiegu procesów wytrącania (bądź rozpuszczania) są wykorzystywane zasady równowagi termodynamicznej współdziałania wód, minerałów i gazów. ang. precipitation

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002

Publikacje powiązane tematycznie

Dojlido J., 1995. Chemia wody. Wyd. Ekonomia i Środowisko. Białystok.

Macioszczyk A., 1987 - Hydrogeochemia. Wyd. Geol., Warszawa, 475 s.

Macioszczyk A., Dobrzyński D., 2002 - Hydrogeochemia strefy aktywnej wymiany wód podziemnych. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 448 s.