wyżyna

(Gleboznawstwo leśne), obszar, którego wysokości bezwzględne przekraczają 300 metrów n.p.m. i sięgają do 500 m n.p.m. to jest do granicy gór niskich. Duże obszary wyżynne noszą nazwę wyżu. Gleby wyżyn Polski, są często wytworzone z różnej genezy wapieni, lessu, utworów lessopodobnych. Pomiędzy tymi płatami są również znaczne obszary zajmują płaty gleb wytworzonych z utworów typowych dla nizin, to jest utworów plejstoceńskich oraz holoceńskich. Wyżyny w Polsce występują w południowej części kraju i obejmuje Wyżynę Śląsko-Krakowską, Wyżynę Małopolską i Wyżynę Lubelską.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.
Allen P. A. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. PWN Warszawa.
Mojski E. J. 2005. Ziemie polskie w czwartorzędzie. PIG Warszawa.