(inżynieria leśna, drogownictwo leśne), jest to jedna z metod obliczania współczynnika równoważności obciążenia osi (Fj) upraszczająca wzory przedstawione w metodzie AASHTO, gdzie Fj=(Qj/Qs)4 : Qj- obciążenie dowolnej osi, Qs- obciążenie standardowej osi równoważnej. Przyjmując obciążenie osi standardowej 80 kN, a
oś rzeczywista pojazdu jest o obciążeniu 100 kN to taka oś ma prawie 2,5 krotnie większe oddziaływanie niszczące na nawierzchnie
niż oś standardowa. Wykładnik potęgi (4) jest uzależniony od wielu czynników i dla nawierzchni podatnych przyjmuje się równy 4, ale dla nawierzchni betonowych i półsztywnych jest on już wyższy.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
J. Judycki. 2006. Podstawy określania współczynników równoważności obciążenia osi do projektowania nawierzchni drogowych. Drogi i Mosty 2. Warszawa.