żaba trawna

(zoologia leśna, płazy), (łac. Rana temporaria) gatunek z rodziny żabowatych (Ranidae), z grupy tzw. żab brunatnych. Duży, krępy płaz. Długość ciała 6-9 cm, maksymalnie do 11 cm. Skóra gładka, delikatna, fałdy grzbietowe słabo wykształcone. Pysk tępy, zaokrąglony. Błona bębenkowa wyraźnie widoczna, mniejsza od średnicy oka. Źrenice eliptyczne poziome lub okrągłe, tęczówki zwykle srebrnozielone. Brzuch najczęściej plamisty, szaro lub rdzawo marmurkowany. Ubarwienie grzbietu bązowe w plamy, bardzo zmienne. Plama skroniowa obecna. W okresie godowym samce maja niebieskawe podgardle. Kończyny tylne długie, masywne, w próbie piętowej sięgają prawie końca pyska. Błony pławne nie siegają do końca palców. Modzel u nasady pierwszego palca mały, okrągławy. Wilgociolubna. Aktywna nocą. Zasiedla różne siedliska: lasy iglaste, liściaste i mieszane, zagajniki, zarośla, podmokłe łąki i bagna, pola uprawne, ogrody, parki. Gody eksplozywne, najczęściej nocą, we wspólnych zbiornikach: stawach, jeziorach, kanałach, na terenach zalewowych. Ampleksus już na etapie wędrówek do basenów rozrodczych. Jaja w kłębach. Po sezonie rozrodczym spotykana daleko od wody. Wędrówki na zimowiska już do września. Zimuje grupowo, zwykle w dnie zbiorników wodnych, czasem na lądzie. Naturalni wrogowie: zaskroniec, żmija, jeż, borsuk, ptaki szponiaste, sowy. Objęta ochroną częściową. Wymieniona w III załączniku Konwencji Berneńskiej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2014 r. poz. 1348.
Konwencja Berneńska - Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, sporządzona w Bernie dnia 19 września 1979 r. Dz. U. 1996 nr 58 poz. 263.
Czerwona księga gatunków zagrożonych (The IUCN Red List of Threatened Species)

Publikacje powiązane tematycznie

Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Blab J. i Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński Z. i Rafiński J. (red.) 2003. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Warszawa-Kraków.
Aulak W. i Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.