(Ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), zaburzeniem nazywamy zakłócenie, które pojawia się dostatecznie często, by wywołać presję selekcyjną na gatunki, których dotyka. Zaburzeniem może więc być przewracanie się drzew w lesie, zgryzanie roślin przez roślinożerców, falowanie wody, pożar, niezwykłe warunki klimatyczne, czy wreszcie działalność człowieka. Zaburzenia mogą wpływać na wzrost bogactwa gatunkowego przez uniemożliwienie dominacji pewnych gatunków i stworzenie warunków dogodnych do inwazji gatunków nowych, oportunistycznych. Gdy liczebności populacji są stale utrzymywane na niewielkim poziomie przez powtarzające się zaburzenia, może nie dochodzić do konkurencyjnego wypierania jednych gatunków przez drugie, co stwarza warunki do współwystępowania potencjalnych konkurentów.
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
Falińska K. (2004): Ekologia roślin. PWN, Warszawa.
Faliński J.B. (2001): Przewodnik do długoterminowych badań ekologicznych. PWN. Warszawa.
Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.