najczęściej wymieniane są: (1) utrata i degradacja siedlisk - zmiany w środowisku naturalnym wodnym i lądowym, niszczenie miejsc rozrodu, rozległe monokultury bez oczek wodnych, brak stanowisk wodnych, zasypywanie istniejących zbiorników wodnych; (2) zmiana stosunków wodnych wskutek obniżenie poziomu wód gruntowych (budownictwo, kopalnictwo, nadmierna eksloatacja, melioracje); (3) zanieczyszczenia wód i powietrza środkami ochrony roślin, zanieczyszczeniami ropopochodnymi; (4) zarybianie zbiorników będących miejscem rozrodu płazów - wzrost poziomu drapieżnictwa; (5) fragmentacja siedlisk i powstawanie barier w migracjach poprzez rozwój infrastruktury drogowej i rozbudowę osiedli ludzkich, kolizje szlaków migracji płazów z drogami; (6) skutki zmian klimatu - wzrost promieniowania UV, kwaśne deszcze; (7) obce gatunki ryb, płazów i ssaków - wzrost konkurencji oraz drapieżnictwa jaj i larw, roznoszenie chorób, m.in. chitrydiomikozy Batrachochytrium dendrobatitis; (8) wciąż niska świadomość społeczeństwa.
Autor: dr hab. Elzbieta Jancewicz
Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Blab J., Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. DOM WYDAWNICZY PWN Sp. z o.o., Warszawa.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.