zasada optymalizacji produkcji biologicznej

(Ekologia lasu, podstawowe zasady, prawa i teorie ekologiczne), reguła określająca warunki prawidłowego funkcjonowania ekosystemu. Mówi, że struktura biocenozy, zarówno na szczeblu autotrofów, jak i heterotrofów, powinna zapewnić w zmiennych warunkach środowiska optymalną, bliską maksymalnej produkcję pierwotną ekosystemu. Jest ona podstawą produktywności tego układu. Energia słoneczna zmagazynowana przez organizmy autotroficzne w postaci wysokocząsteczkowych związków organicznych stanowi podstawę przemiany materii wszystkich biotycznych elementów ekosystemu.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.