zęby trzonowe

(zoologia leśna, ssaki), rodzaj zębów, zaliczanych do tzw. zębów pliczkowych (bocznych). Nie występują w uzębieniu mlecznym. W szeregu zębowym ustawione za zębami przedtrzonowymi. Zęby wielokorzeniowe, o zróżnicowanej i skomplikowanej budowie koron. Liczba, wielkość, kształt, sposób ustawienia zmienne, charakterystyczne dla grup systematycznych (ważna cecha taksonomiczna). U ssaków występują w liczbie od 1 (u niektórych drapieżnych) do 3 (m. in. u wszystkich gryzoni). Służą do rozcierania pokarmu.
"M" to skrót od łacińskiej nazwy zębów trzonowych (morales) (tylko w uzębieniu stałym), wykorzystywany we wzorach zębowych, opisach stanu uzębienia i kluczach do oznaczania czaszek. Liczby w indeksie górnym/dolnym oznaczają, który to ząb (licząc od przodu uzębienia w połowie szczęki/żuchwy) i gdzie jest położony (odpowiednio w szczęce/w żuchwie), np. M2 oznacza drugi ząb przedtrzonowy w żuchwie, a M1 - pierwszy ząb trzonowy w szczęce.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Pucek Z. (red.) 1984. Klucz do oznaczania ssaków Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.