(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), rozróżnienie zasięgu miękkiej i twardej zgnilizny drewna na przekroju poprzecznym ubytku wgłębnego ma podstawowe znaczenie przy formowaniu jego ścian. Klasyczne podejście do leczenia ubytków wgłębnych ze zgnilizną zakłada usunięcie jedynie zgnilizny miękkiej. Zgnilizna miękka drewna powoduje destrukcję lub korozję błon komórkowych komórek, w wyniku czego drewno traci swą normalną strukturę i użyteczność. Co najważniejsze w pielęgnowaniu drzew, zgnilizna miękka wpływa na znaczne obniżenie wytrzymałości i twardości drewna. W zależności od stopnia zmian wyróżnić można zgniliznę gąbczastą, płytkową, kostkową i proszkową. W strefie zgnilizny twardej drewno może zmienić barwę oraz mieć nieco mniejszą wytrzymałość mechaniczną. Granica między wyróżnionymi strefami zgnilizny jest tylko z pozoru łatwa do zaobserwowania i jest to podstawowa przyczyna zbyt głębokiego „doczyszczania” ubytków.
Chachulski Z. 2000. Chirurgia i pielęgnacja drzew. Legraf, Warszawa.
Krzysik F. 1974. Nauka o drewnie. PWN, Warszawa: ss. 652.
Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.