Jej miarą jest współczynnik różnorodności genetycznej h, definiowany jako prawdopodobieństwo, że dwa allele wybrane losowo spośród wszystkich alleli w danym locus w populacji będą różne. Prawdopodobieństwo to można tez obliczyć w inny sposób, odejmując od jedności prawdopodobieństwo, że dwa losowo wybrane allele będą jednakowe. Zmienność genetyczna polega na zróżnicowaniu genetycznego wyposażenia osobników tworzących populację i powstaje w określonych warunkach środowiskowych wskutek działania wielu czynników.
Wówczas gdy mamy do czynienia z populacja osobników diploidalnych, krzyżujących się losowo , różnorodność genetyczna h jest równa heterozygotyczności H, czyli proporcji osobników, które są heterozygotyczne w danym locus do wszystkich osobników w populacji.
Różnorodność genetyczna nie jest dobra miarą zmienności sekwencji DNA, wówczas gdy badamy zmienność genetyczną na poziomie nukleotydów (np. metoda sekwencjonowania DNA), długie homologiczne sekwencje rzadko są identyczne, więc h jest bliskie 1.
Autor: Dr Anna Zawadzka
Pilot M.2005.Teoretyczne podstawy analizy zmienności genetycznej populacji. W: Pilot M., Rutkowski R. (red). Zastosowanie metod molekularnych w badaniach ekologicznych. Muzeum I Instytut Zoologii PAN.str.79- 94
Polak –Borecka M. 2006. Genetyka populacyjna drzew leśnych. .Wydawnictwo Akademii Rolniczej Kraków
Nowakowska J.A. 2007. Zmienność genetyczna polskich wybranych populacji sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) na podstawie analiz polimorfizmu DNA. Prace Instytutu Badawczego Leśnictwa, Rozprawy i monografie . Sękocin Stary 2007
Pilot M.2005.Teoretyczne podstawy analizy zmienności genetycznej populacji. W: Pilot M., Rutkowski R .(red). Zastosowanie metod molekularnych w badaniach ekologicznych. Muzeum I Instytut Zoologii PAN.str.79- 94