żółciak siarkowy

(uboczne użytkowanie lasu), Laetiporus sulphureus (Bull.: Fr.) Murr. - grzyb nadrzewny, pasożytniczy, chorobotwórczy, powodujący brunatną zgniliznę drewna. Występuje w lasach, parkach i zadrzewieniach na gatunkach liściastych: najczęściej na dębach, topolach, wierzbach i robiniach, rzadziej klonach, olszach i drzewach owocowych. Pojawiające się od maja do września jednoroczne owocniki mają bardzo charakterystyczny wygląd, praktycznie wykluczający pomyłkę z innymi gatunkami. Są duże (50 – 30 cm), wachlarzowate lub półkoliste, najczęściej zebrane w dużych skupieniach, o jaskrawej siarkowożółtej lub żółtopomarańczowej barwie, z wiekiem jaśniejszej, żółtawej, kredowobiaławej. Brzeg owocników jest zaokrąglony, falisty, powyginany. Rurki są siarkowożółte, o bardzo drobnych porach. Miąższ ma grubość do 3 cm; jest białawy, kremowy; mięsisty i soczysty, o silnym zapachu i nieco cierpkim, kwaskowym smaku. Starsze owocniki (po wyschnięciu) stają się wyblakłe; są lekkie i kruche. Młode, jędrne owocniki tego gatunku są jadalne, ale przed właściwym przyrządzeniem należy je sparzyć lub obgotować przez kilka minut – w przeciwnym wypadku mogą zaszkodzić. Nieprzyjemny zapach zanika po kilku minutach gotowania. Grzyb ciekawy w smaku, chociaż nie każdemu odpowiada; w Polsce wyjątkowo rzadko wykorzystywany kulinarnie. Najlepiej go – po obgotowaniu – panierować i smażyć jak kotlety.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Grzywacz A., Staniszewski P., 2003. Wiem, co zbieram w lesie. Oficyna Wydawnicza MULTICO. Warszawa.
Gumińska.B., Wojewoda W. 1988. Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL.

Publikacje powiązane tematycznie

Dermek A., 1988. Grzyby znane i mniej znane. PWRiL, Warszawa.
Fluck M. Jaki to grzyb? Delta Warszawa 1995.
Grzywacz A., 1990. Grzyby leśne. PWRiL, Warszawa.
Læssøe T., Del Conte A.1997. Grzyby. Wielka Księga. Warszawa, Wydawnictwo Wiedza i Życie.
Staniszewski P. 2011: Użytkowanie grzybów leśnych – możliwości i zagrożenia. Biblioteczka Leśniczego. Zeszyt 321. Wyd. Świat, Warszawa.