żurawina

(botanika leśna, drzewa i krzewy leśne), (Oxycoccus) rodzaj z rodziny wrzosowatych (Ericaceae) obejmujący 4 gatunki występujące na obszarach klimatu umiarkowanego i chłodnego półkuli północnej. W Polsce dwa gatunki. Żurawina błotna (Oxycoccuus palustris Pers). Zawsze zielona krzewinka o pełzających, nitkowatych pędach. Liście drobne, skórzaste, jajowate do eliptycznych, 4-14 mm długości, na brzegach podwinięte, od spodu niebieskawozielone. Kwiaty na podnoszących się szczytach pędów, w gronach, o koronie różowej, głęboko rozciętej na 4 płatki. Owoce – czerwone jagody. Gatunek częsty w całym kraju na torfowiskach wysokich i w borach bagiennych. Żurawina drobnoowockowa (Oxycoccus microcarpus Turcz. et Rupr.) różni się od ż. błotnej drobniejszymi liśćmi i umiejscowieniem podkwiatków w dolnej części szypułek. Jest rośliną dalekiej północy, a w Polsce występuje na torfowiskach wysokich, na niewielu rozproszonych stanowiskach.