żwirowiec łąkowy

(zoologia leśna,ptaki), (łac. Glareola pratincola, ang. Collared Pranticole) ptak z rodziny Glareolidae (żwirowcowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 24-28 cm, rozpiętość skrzydeł 60-70 cm, masa ciała 68-95 g. Pokoju i wielkości rybitwy, z długimi smukłymi skrzydłami i głęboko rozwidlonym ogonem. Wierzch ciała i pierś szarobrunatne, gardło kremowopłowe obwiedzione czarną półobrożą. Dziób krótki, drobny, z czerwoną nasadą. Ważnymi cechami diagnostycznymi odróżniającymi go od żwirowca stepowego są rdzawobrązowe pokrywy podskrzydłowe i podbarkówki oraz biały pasek na końcach lotek drugorzędowych. Brak dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje tereny otwarte południowej Europy, zachodniej Azji i Afryki. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: owady (szarańczaki, chrząszcze) zwykle chwytane w locie. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław